Ewa Bubula, studentka ostatniego roku studiów magisterskich na Uniwersytecie Jagiellońskim, na kierunku geografia, ze specjalizacją Systemy Informacji Geograficznej (GIS). W ubiegłym roku uczestniczyła w programie Erasmus+ w ramach którego przez pół roku studiowała Geoinformatykę Stosowaną na Uniwersytecie w Salzburgu, w Austrii, co poszerzyło jej perspektywę naukową. Od czerwca 2023 roku pracuje w Centrum Informacji Kryzysowej Centrum Badań Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk.
Ewa lubi nowe wyzwania i jest osobą zaangażowaną w różnorodne projekty. W lecie wzięła udział w inicjatywie Europejskiej Agencji Kosmicznej, w projekcie Direction Earth/Space, gdzie była w interdyscyplinarnym zespole Czyste Powietrze, którego zadaniem było wykorzystanie danych satelitarnych w koncepcji nauki obywatelskiej. Kolejnym projektem, jest projekt 3VRUT, w którym za pomocą zdjęć lotniczych Ewa, wraz z zespołem, bada zmiany zachodzące na terenie miast wiejskich. Poza środowiskiem akademickim jest pasjonatką podróży, wycieczek górskich oraz aktywnego spędzania wolnego czasu.
Obecnie realizuje projekt magisterski o tytule „Ocena dokładności Global Forest Change na podstawie Puszczy Niepołomickiej i Gorców”. Jej praca badawcza koncentruje się na wykorzystaniu danych satelitarnych i lotniczych do oceny dokładności popularnego zestawu danych wykorzystywanych w analizach związanych z powierzchnią leśną, w kontekście zróżnicowanej gospodarki leśnej. Jej badania mają realną szansę na weryfikację dokładności szeroko stosowanych danych, wzbogacenia metodologii badań nad leśnictwem oraz mogą mieć praktyczne zastosowanie w przyszłości.
Dzięki Fundacji im. Anny Pasek, Ewa będzie miała możliwość zaprezentowania uzyskanych wyników na arenie międzynarodowej podczas Esri User Conference, która odbędzie się w lipcu 2024 roku w San Diego, USA.

Powrót na górę strony

Julia Stankiewicz, rocznik 1996, studentka Inżynierii Kosmicznej na Uniwersytecie Technicznym w Monachium na poziomie magisterskim. Julia należy do prestiżowego amerykańskiego stowarzyszenia Brooke Owens Fellowship przeznaczonego dla wyjątkowych kobiet i osób niebinarnych w branży aeronautycznej. W trakcie studiów równolegle zdobywała doświadczenie w przemyśle operując satelity oraz pracując nad rozwojem silników samolotowych i napędów do małych satelitów.

Bardzo ważne jest dla niej zachęcenie młodych osób, w szczególności dziewczyn, do realizowania swoich zainteresowań w dyscyplinie STEM. Julia pasjonuje się językami obcymi i obecnie posługuje się płynnie czterema.

Dzięki Fundacji im. Anny Pasek, Julia odbywa 6-miesięczną pracę naukową w NASA Jet Propulsion Laboratory w Stanach Zjednoczonych, w ramach której będzie używać danych satelitarnych do tworzenia map klęsk żywiołowych.

Powrót na górę strony

Zespół w składzie: Sandra Chrustowska, Klaudia Greszta oraz Marta Żuber. Studentki 2 i 3 roku I stopnia kierunku Geoinformatyka na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Jednocześnie członkinie zarządu Studenckiego Koła Naukowego Geoinformatyków GeoIT działającego na Wydziale Nauk o Ziemi i Gospodarki Przestrzennej.

Pasjonują się dziedziną badań geograficznych i informatycznych w tym min. narzędziami i rozwiązaniami GIS, nowoczesnymi metodami analiz oraz programowaniem. Swoją wiedzę, umiejętności i doświadczenie zdobyte podczas studiów i działalności w kole naukowym wykorzystują podczas badań oraz działalności projektowej i dydaktycznej. W swoim doświadczeniu posiadają już kilka mniejszych osiągnięć m.in. w obszarze dydaktyczno-promocyjnym organizując coroczne wydarzenia w ramach GIS Day oraz prowadząc warsztaty z zakresu GIS w szkołach partnerskich UMCS. To co wyróżnia zespół to przede wszystkim zapał, chęć do pracy i dalszego rozwoju oraz kreatywność.

Studenckie Koło Naukowe Geoinformatyków GeoIT powstało w 2014 roku w UMCS. Zgodnie ze statutem jego działalność skupia się na trzech aspektach: edukacyjnym, popularyzatorskim i badawczym w obszarze szeroko pojętej geoinformacji. Działalność ta realizowana jest we współpracy ze szkołami, stowarzyszeniami, samorządem terytorialnym oraz otoczeniem biznesowym. W ramach koła naukowego działa 58 aktywnych członków. Opiekunem jest dr hab. Leszek Gawrysiak.

W ramach nagrodzonego projektu zostanie opracowana aplikacja pt. „Gdzie na studia? – aplikacja Web – GISowa o polskich uczelniach”. Efektem projektu będzie responsywna aplikacja zawierająca dane przestrzenne i opisowe o państwowych i prywatnych uczelniach oraz miastach uniwersyteckich w PolsceAplikacja będzie miała na celu ułatwienie procesu wyboru studiów i kierunków w kryteriach: miast, kierunków i uczelni wyższej.

Powrót na górę strony

Karolina Ostas oraz Jakub Wieczorkowski – studenci ostatniego roku studiów magisterskich na kierunku Geodezja i Kartografia w zakładzie Fotogrametrii, Teledetekcji i Systemów Informacji Przestrzennej na Politechnice Warszawskiej.

Karolina posiada tytuł inżyniera z gospodarki przestrzennej ze specjalizacją w urbanistyce, broniąc pracę dotyczącą wykonania koncepcji przekształceń funkcjonalno-przestrzennych zabytkowego centrum miasta. Na co dzień zajmuje się analizą nieruchomości, dobrze znając obecny rynek inwestycyjny.

Jakub obronił tytuł inżyniera z geodezji i kartografii wykonując analizę porównawczą dostępności transportu miejskiego na terenie Los Angeles, Hong Kongu i Warszawy na podstawie danych OpenStreetMap. Razem tworzą zgrany zespół z interdyscyplinarną wiedzą, który łączy wspólne zamiłowanie do analiz przestrzennych i technologii GIS. Cenią sobie rozwój, a także odważne podejście do nowych wyzwań.

Celem wspólnego projektu jest zaznajomienie młodzieży ponadpodstawowej z technologią GIS i możliwościami jej wykorzystania oraz zaprezentowania sposobu na aktywne przeprowadzenie lekcji historii.

Powrót na górę strony

Karolina Raszuk i Karolina Tomczak to zespół studentek kierunku Geodezji i Kartografii na specjalizacji Systemy Informacji Przestrzennej z Politechniki Warszawskiej.

Karolina Raszuk obroniła tytułu inżyniera na Uniwersytecie Warszawskim z Geologii, natomiast Karolina Tomczak na Politechnice Wrocławskiej z Geodezji i Kartografii.

Łączy je m.in. zainteresowanie technologią GIS, którą chcą się podzielić, wykonując projekt na temat możliwości jej wykorzystania w lokalnej społeczności. Przygotowana lekcja dla uczniów szkół ponadpodstawowych dodatkowo umożliwi zebranie i przetworzenie danych przestrzennych na temat waloryzacji lokalnych zabytków.

Powrót na górę strony

Zespół w składzie: lic. Izabela Hołyś, lic. Dominika Tuzimek oraz lic. Monika Woszczyna – studentki I roku studiów magisterskich z Instytutu Nauk o Ziemi Wydziału Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Członkinie zespołu kształcą się w różnych kierunkach, a mianowicie Geografia, w tym ze specjalizacją Monitoring Zmian Krajobrazu (kierunek Izabeli), GIS (kierunek Dominiki) oraz Turystyka (kierunek Moniki). Pomimo odmiennych kierunków zespół łączy zainteresowanie w zakresie Geograficznych Systemów Informacyjnych i te pasje są poszerzane dzięki członkostwu w SKN GIS.

Studenckie Koło Naukowe GIS to organizacja studencka działająca w Instytucie Nauk o Ziemi Wydziału Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Swoje funkcjonowanie rozpoczęła w listopadzie 2013 roku. Wtedy to studenci na kierunku Geografia ze specjalności Geograficzne Systemy Informacyjne, zdecydowali się na utworzenie organizacji studenckiej, w postaci koła naukowego, które zajmuje się promowaniem GIS oraz poszerza ich umiejętności w tym zakresie. Opiekunem naukowym SKN GIS została wybrana dr Agnieszka Piechota, która obejmuję tą funkcję do dziś.

SKN GIS na swoim koncie posiada już kilkuletnią współpracę z Centrum Studiów Polarnych oraz Śląskim Laboratorium GIS. Regularnie bierze udział w Śląskim Festiwalu Nauki oraz co roku organizuje GIS DAY, w tym warsztaty dla szkół z zakresu ArcGis Online, QGIS oraz gry terenowe takie jak „Geocaching”. Członkami koła naukowego są studenci różnych kierunków, takich jak Geografia, Turystyka czy Inżynieria Zagrożeń Środowiska, dzięki temu funkcjonowanie SKN GIS ma charakter wieloaspektowy.

Nagrodzona praca to „Geocaching jako nowoczesna forma nauki poprzez zabawę w odkrywanie krain zoogeograficznych świata”. Projekt polega na poszukiwaniu przez graczy ukrytych skarbów (skrzynek) – tzw. cache, na podstawie współrzędnych geograficznych, korzystając z urządzeń GPS lub smartfonów. Cache zlokalizowane będą w ogrodach zoologicznych w Polsce, należących do EAZA. Ukryte skrzynki będą znajdować się w pobliżu wybiegów zwierząt z różnych krain zoogeograficznych. W skrytkach będą informacje o zwierzętach oraz tematyczne gry i zadania. Z zakresu technologii GISowych zostanie stworzona mapa tematyczna krain zoogeograficznych oraz stref oświetlenia Ziemi. Celem projektu jest propagowanie gry terenowej jako nowoczesnej formy nauki poprzez zabawę, którą można wykorzystać w szkołach ponadpodstawowych. Poszerzona zostanie wiedza zarówno z zakresu nawigacji satelitarnej, narzędzi GPS, jak i treści przyrodniczych związanych z krainami zoogeograficznymi. Uczniowie będą mieli możliwość w aktywny i praktyczny sposób poszerzyć wiedzę zdobytą podczas lekcji.

ZOBACZ WYNIKI NAGRODZONEGO PROJEKTU: https://zoo-geocaching-annapasek.hub.arcgis.com

Powrót na górę strony

Małgorzata Lenartowicz i Eryk Szumański, studenci kierunku geologia stosowana na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego. Jednocześnie są reprezentantami Kolegium Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Matematyczno-Przyrodniczych.

Na warszawskiej uczelni mogą oni realizować swoją wspólną pasję, którą są nauki o Ziemi. Już od pierwszego roku studiów zauważali istotę geoinformatyki oraz jej komplementarność w stosunku do geologii. Przy komponowaniu swych planów zawsze doszukują się zagadnień związanych z GIS w sylabusach akademickich przedmiotów. Geoinformatyka towarzyszy im w rozwoju swoich zainteresowań badawczych, czyli m.in. tektoniki w przypadku Małgorzaty czy hydrogeologii w przypadku Eryka.

W ramach projektu powstały ćwiczenia o tematyce zlodowaceń na terenie Polski dla uczniów szkół ponadpodstawowych. Połączenie wiedzy o ważnym elemencie środowiska naturalnego Polski, czyli czwartorzędowej geologii oraz umiejętności posługiwania się oprogramowaniem GIS może otworzyć nowe spojrzenie na lekcje geografii. We wprowadzaniu geoinformacji do szkół studencki duet widzi duży potencjał na uatrakcyjnienie zagadnień z podstawy programowej oraz rozwoju kompetencji technicznych i analitycznych wśród uczniów.

ZOBACZ WYNIKI NAGRODZONEGO PROJEKTU: https://od-sandru-do-shapefile-annapasek.hub.arcgis.com

Powrót na górę strony

Angelika Tarnawa i Jakub Staszel, studenci Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie (Wyróżniony Zespół w II Edycji Konkursu Minigranty im. Anny Pasek).

Celem zgłoszonego projektu była popularyzacja oraz zwiększenie świadomości społeczeństwa (np. grupy uczniów i nauczycieli) na temat suszy (a także innych konsekwencji zmian klimatu) oraz krytyczności dostępu do tego typu danych.

Powrót na górę strony

Zespół w składzie: Alicja Nieć, Maja Potęga, Anna Kamińska, Sandra Chrustowska, Patryk Bilski, lic. Karol Czerwonka, studenci różnych lat na kierunku Geoinformatyka na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Członkowie Studenckiego Koła Naukowego Geoinformatyków GeoIT działającego na Wydziale Nauk o Ziemi i Gospodarki Przestrzennej.

Łączy ich zamiłowanie do badań geograficznych oraz pasja do informatyki. Wiedzę i umiejętności zdobyte podczas studiów oraz w branży IT wykorzystują w działalności badawczej, dydaktycznej i projektowej, stosując nowoczesne metody analiz, narzędzia GIS oraz programując nowe rozwiązania w zakresie IT. Wyróżnia ich przede wszystkim zapał do pracy, ambicja i kreatywność. Na swoim koncie posiadają już kilka mniejszych osiągnięć m.in. w obszarze dydaktyczno-promocyjnym organizując coroczne wydarzenia w ramach GIS Day, prowadząc szkolenia z zakresu GIS i podstaw programowania w ramach Lubelskiego Festiwalu Nauki oraz w szkołach partnerskich UMCS. Ponadto realizują kilka projektów badawczo-wdrożeniowych dla jednostek samorządu terytorialnego, stowarzyszeń oraz własnej Alma Mater.

Studenckie Koło Naukowe Geoinformatyków GeoIT powstało w 2014 roku. Zgodnie ze statutem jego działalność skupia się na trzech aspektach: edukacyjnym, popularyzatorskim i badawczym w obszarze szeroko pojętej geoinformacji. Działalność ta realizowana jest we współpracy ze szkołami, stowarzyszeniami, samorządem terytorialnym oraz otoczeniem biznesowym. W ramach koła naukowego działa 39 aktywnych członków. Opiekunem jest dr Mateusz Zawadzki.

Inspiracja do opracowania projektu była pochodną dotychczasowych doświadczeń członków SKNG GeoIT w obszarze projektów dydaktycznych.

W ramach nagrodzonego projektu została opracowana aplikacja internetowa „Naturalne bogactwa Polski – aplikacja web-GISowa o surowcach naturalnych”. Zwycięski projekt przewiduje wdrożenie platformy e-learningu wykorzystującej zaawansowane narzędzia Systemów Informacji Geograficznej. Produkt skierowany będzie przede wszystkim do uczniów szkół ponadpodstawowych. Jego celem będzie wspomaganie procesu kształcenia – zdobywania i utrwalania wiedzy z zakresu rozlokowania surowców naturalnych oraz ich wpływu na gospodarkę Polski.

ZOBACZ WYNIKI NAGRODZONEGO PROJEKTU: http://bogactwanaturalne.annapasek.org

Powrót na górę strony

Anita Sabat-Tomala – rocznik 1993, doktorantka w Zakładzie Geoinformatyki, Kartografii i Teledetekcji Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego. Jej zainteresowania badawcze obejmują wykorzystanie technik teledetekcji hiperspektralnej w analizach środowiskowych. Jest współautorką wielu publikacji naukowych oraz laureatką kilku konkursów na najlepsze prace dyplomowe. Otrzymała m.in. Złoty Piksel za najlepszą pracę magisterską z zakresu teledetekcji środowiska na XXIII Ogólnopolskiej Konferencji Fotointerpretacji i Teledetekcji. Aktywnie uczestniczy w krajowych i międzynarodowych konferencjach, bierze udział w licznych projektach naukowych, warsztatach oraz szkołach letnich. Podczas studiów aktywnie działała w Kole Naukowym Geoinformatyki i Teledetekcji Uniwersytetu Warszawskiego pełniąc m.in. funkcje prezesa i wiceprezesa. Czas wolny spędza w gronie rodziny i przyjaciół, lubi podróżować, grać w planszówki i oglądać seriale kryminalne.

W nagrodzonym projekcie skupiała się na opracowaniu oraz przetestowaniu teledetekcyjnej metody identyfikacji inwazyjnego gatunku łubinu trwałego (Lupinus polyphyllus) z wykorzystaniem metod klasyfikacji pikselowych i podpikselowych oraz lotniczych obrazów hiperspektralnych HySpex pozyskanych w ramach projektu HabitARS (www.habitars.pl). Badania zostaną przeprowadzone na cennych przyrodniczo obszarach Gór Kamiennych i Rudaw Janowickich.

Powrót na górę strony

Krzysztof Wolski – rocznik 1991. Doktorant III roku w Instytucie Inżynierii Środowiska na Wydziale Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Ukończył z wyróżnieniem studia na kierunku inżynieria środowiska (specjalność: inżynieria wodna). Jego praca magisterska pt. „Zagrożenie powodziowe w Kotlinach Wałbrzyskiej, Libereckiej i Mieroszowskiej” została nagrodzona 3 miejscem w VIII edycji Konkursu im. Kazimierza Dębskiego na najlepszą pracę dyplomową z hydrologii organizowanym przez Stowarzyszenie Hydrologów Polskich. Przez niemal całe studia aktywnie uczestniczy w życiu studenckim m.in. przez udział w Studenckim Kole Naukowym Hydrologów i Hydrotechników. Członek stowarzyszeń skupiających się wokół szeroko pojętej gospodarki wodnej: Polskiego Towarzystwo Geofizycznego, Stowarzyszenia Hydrologów Polskich, Towarzystwa Naukowego Inżynierii i Gospodarki Wodnej. Wolny czas najczęściej spędza aktywnie, wędrując lub biegając po polskich górach.

Aktywność naukowa stypendysty skupia się wokół dwóch głównych zagadnień: hydrauliki koryt otwartych ze szczególnym uwzględnieniem wpływu roślin w korycie na warunki hydrauliczne i fluwialne (temat związany z pracą doktorską) oraz modelowaniem hydrologicznym typu opad-odpływ.

I to właśnie z drugim zagadnieniem związany jest nagrodzony projekt, celem którego jest wykazanie zmian w kształtowaniu się odpływu wód (ze szczególnym uwzględnieniem wód wezbraniowych) wynikających z przeobrażenia systemów leśnych w wybranych zlewniach górskich. Wykorzystane zostaną do tego celu zdjęcia satelitarne LANDSAT 7 oraz LANDSAT 8 na podstawie których określone zostaną zmiany struktury lasu w zlewniach na przestrzeni ostatnich 15 lat. Określone zmiany oraz obserwowane dane opadowe i hydrologiczne pozwoliły zbudować modele opad – odpływ na podstawie których możliwa jest detekcja zmian w odpływie z tych zlewni wraz z możliwą prognozą na przyszłość.

Powrót na górę strony

Henryk Grzywna – rocznik 1992. Doktorant II roku w Instytucie Kształtowania i Ochrony Środowiska na Wydziale Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji, Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Absolwent kierunku Inżynieria i Gospodarka Wodna. Zainteresowania naukowe koncentrują się wokół wykorzystania narzędzi GIS i teledetekcji w monitoringu środowiska. Szczegółowe badania prowadzone przez niego dotyczą monitorowania wilgotności gleb w kontekście monitoringu suszy w rolnictwie. Uczestniczy w prowadzonych w Instytucie Kształtowania i Ochrony Środowiska UPWr analizach zmian stosunków wodnych w przyległej dolinie Odry, na odcinku badawczym od Brzegu Dolnego do Malczyc.
Aktywny członek, a w latach 2014-2015 prezes Studenckiego Koła Naukowego Hydrologów i Hydrotechników na Wydziale Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji, w którym tworzył podwaliny pod zajęcie z modelowania hydrologicznego i hydraulicznego realizowane na zasadzie samokształcenia przez samych studentów. Członek Polskiego Towarzystwa Geofizycznego.
W nagrodzonym projekcie będzie skupiał się na wykazaniu przydatności technik teledetekcyjnych do obrazowania zmienności czasowej i przestrzennej warunków wilgotnościowych. W swojej pracy będzie darzył do opracowania metodyki prognozowania suszy rolniczej na podstawie satelitarnych danych spektralnych m.in. dostarczonych przez satelitę Sentinel-2, możliwej do operacyjnego wykorzystania.
Mieszkaniec Doliny Baryczy, w czasie wolnym obserwuje przyrodę swojej Małej ojczyzny oraz poznaje jej ciekawą historie. Ma podstawowe wykształcenie muzyczne, grywa na akordeonie i fortepianie.

Powrót na górę strony

Anna Zielonka – doktorantka II roku studiów w Zakładzie Gleboznawstwa i Geografii Gleb Instytutu Geografii i Gospodarki Przestrzennej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Ukończyła studia z zakresu geografii (specjalność: funkcjonowanie i kształtowanie środowiska przyrodniczego) oraz e-gospodarki przestrzennej. Zainteresowania naukowe koncentrują się w szczególności na obszarze Arktyki w ujęciu zasobu biomasy i jej powiązań pomiędzy częścią nadziemną i podziemną. W swoich badaniach stara się określić tempo zachodzących zmian w środowisku przyrodniczym w aspekcie zmian klimatu. Ponadto naukowe działania realizuje w obszarach górskich określając dynamikę procesów morfogenetycznych (w szczególności odpadanie) oraz, tak samo jak w przypadku Arktyki, zasób biomasy. Stosuje interdyscyplinarne podejście badawcze w którym stara się uzyskać wyniki z połączenia różnych metod badawczych, wskazując w ten sposób potencjał i ograniczenia różnych metod. Najprzyjemniejszą część pracy stanowią dla niej badania terenowe z których uzyskane pomiary łączy z danymi satelitarnymi (fuzja pasywnych i aktywnych danych teledetekcyjnych).

Współpracuje z kilkoma ośrodkami zagranicznymi poszerzając w ten sposób zakres swoich badań naukowych. W ramach pracy czynnie uczestniczy w krajowych i międzynarodowych konferencjach. W wolnym czasie podróżuje w różne miejsca. Miłośniczka szczególnie trekkingów górskich, krajów skandynawskich oraz reportaży podróżniczych.

Powrót na górę strony

Aleksandra Radecka, rocznik 1992, doktorantka w Zakładzie Fotogrametrii, Teledetekcji i Systemów Informacji Przestrzennej Wydziału Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej. Jej zainteresowania badawcze obejmują wykorzystanie technik teledetekcji hiperspektralnej i termalnej w analizach środowiska. Obecnie prowadzi badania nad opracowaniem metodyki identyfikacji gatunków drzew i krzewów biorących udział w procesie sukcesji wtórnej zachodzącej na nieleśnych obszarach Natura 2000. Prace prowadzone są z wykorzystaniem lotniczych danych hiperspektralnych i skaningu laserowego w ramach projektu HabitARS (www.habitars.pl).

Celem wyróżnionych badań było opracowanie szczegółowej charakterystyki termicznej zieleni miejskiej na podstawie satelitarnych danych termalnych oraz botanicznych pomiarów terenowych. Projekt jest odpowiedzią na potrzebę praktycznych rekomendacji w zakresie kształtowania zieleni miejskiej pod kątem aspektów klimatycznych. Uzyskane wyniki pozwoliły rozwinąć powszechne stwierdzenie o pozytywnym wpływie roślinności na klimat lokalny o wiedzę na temat charakterystyki termicznej różnych typów i parametrów zieleni miejskiej oraz jej wpływu na kształtowanie się mikroklimatu lokalnego.

Powrót na górę strony

Karolina Zięba-Kulawik – doktorantka II roku studiów w Laboratorium Geomatyki (Zakład Urządzania Lasu, Geomatyki i Ekonomiki Leśnictwa; Instytut Zarządzania Zasobami Leśnymi) na Wydziale Leśnym Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w Krakowie. Absolwentka kierunku Architektura Krajobrazu na Wydziale Inżynierii Środowiska i Geodezji UR w Krakowie oraz Studiów Podyplomowych „Lotniczy i Naziemny Skaning Laserowy” oraz „Systemy Informacji Geograficznej” na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.

W centrum zainteresowań naukowych doktorantki znajdują się zagadnienia dotyczące wykorzystania nowoczesnych technologii geoinformacyjnych do monitorowania przemian krajobrazu i analiz przestrzennych GIS 3D. W badaniach doktorantka skupia się w szczególności na wykorzystaniu lotniczego (ALS) i naziemnego (TLS) skanowania laserowego w opisie struktury i dynamiki (wskaźniki krajobrazowe) oraz rekonstrukcji i prognoz naturalnych a także antropogenicznych przemian krajobrazów ze szczególnym uwzględnieniem kompleksów leśnych, będących bardzo ważnym ich geokomponentem.

Celem wyróżnionych przez Stypendium im. Anny Pasek badań było określenie głównych kierunków przemian dokonujących się w strukturze krajobrazów Tatrzańskiego i Gorczańskiego Parku Narodowego oraz monitorowanie rozpadających się drzewostanów w aspekcie bezpieczeństwa na szlakach turystycznych. Cel ten będzie realizowany przy wykorzystaniu teledetekcji lotniczej i satelitarnej a także technologii LiDAR. Projekt zakłada także stworzenie i opublikowanie bezpłatnej mobilnej aplikacji (Android oraz iOS) – „BEZPIECZNY SZLAK”, w której zaimplementowane zostaną wyniki badań w formie interaktywnej mapy ze wskazaniem fragmentów szlaków turystycznych szczególnie zagrożonych ze strony ewentualnego upadku drzew martwych lub zamierających.

Od 2013 roku doktorantka czynnie uczestniczy w działalności Sekcji Geomatyki Koła Naukowego Leśników Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. Uczestniczy od strony organizacyjnej w Letnich Szkołach Geoinformacji „GeoGorce” oraz zimowych obozach naukowych realizowanych przez Laboratorium Geomatyki WL UR. Od 2011 roku organizuje wraz z Klubem Podróżników Śródziemie ogólnopolski cykl edukacyjno-ekologicznych akcji „Czyste Góry Czyste Szlaki” . Od 2015 Członek Zarządu Fundacji Klubu Podróżników – „Aleja Podróżników”, której celami są m.in. wspieranie turystyki (w różnorodnych jej formach), inicjowanie akcji proekologicznych, propagowanie idei podróży, organizacja wyjazdów i obozów integracyjno-rozwojowych, w tym dla dzieci z ubogich rodzin.

Czas wolny poświęca swym pasjom, tj.: fotografii oraz podróżom, szczególnie turystyce górskiej. Relacje ze swoich wędrówek publikuje na portalach podróżniczych.

Powrót na górę strony

Zuzanna Pestka – rocznik 1991, doktorantka na Wydziale Biologii w Katedrze Ekologii i Zoologii Kręgowców na Uniwersytecie Gdańskim. Pasjonatka przyrody, ornitolog i licencjonowany obrączkarz ptaków, współpracownik Stacji Ornitologicznej PAN w Górkach Wschodnich w Gdańsku. Zainteresowania naukowe koncentrują się wokół ekologii lęgowej i żerowiskowej ptaków, zmian zachodzących w krajobrazie rolniczym i ich wpływu na bioróżnorodność gatunków ptaków związanych z tymi terenami oraz wykorzystania technik i danych GIS w badaniu preferencji siedliskowych.

W nagrodzonym projekcie skupia się na określeniu wpływu dynamicznych zmian zachodzących w krajobrazie rolniczym na liczebność, sukces lęgowy oraz dietę bociana białego na Żuławach Elbląskich. Za pomocą danych i technik GIS zbadane zostaną zmiany w krajobrazie rolniczym jakie zaszły w latach 2000-2016 i zostaną one skorelowane z oczekiwanymi różnicami w diecie oraz innymi badanymi parametrami populacji bocianów białych. W ten sposób zidentyfikowane zostaną najważniejsze dla gatunku typy użytkowania gruntów, charakteryzujące się najwyższą jakością przyrodniczą i świadczące o dobrej kondycji terenów rolniczych.

W latach 2011-2015 była prezesem Naukowego Koła Ornitologicznego KOS UG, w którym nadal aktywnie działa. Współpracuje również z Naukowymi Kołami Chiropterologicznym oraz Teriologicznym na UG. Ponadto jest czynnym członkiem organizacji pozarządowych mających na celu ochronę ptaków i przyrody. Bierze także aktywny udział w szeroko pojętej edukacji przyrodniczej dzieci, młodzieży oraz osób dorosłych. W ramach pracy naukowej czynnie uczestniczy w krajowych i międzynarodowych konferencjach naukowych oraz jest współautorką publikacji naukowych z zakresu ekologii roślin.

W wolnych chwilach podróżuje w wartościowe przyrodniczo miejsca Polski, obserwuje ptaki i przyrodę, gra w koszykówkę lub realizuje się muzycznie.

Powrót na górę strony

Mateusz Ilba – rocznik 1987, doktorant na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w Katedrze Geomatyki na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W centrum zainteresowań znajdują się zagadnienia z Systemów Informacji Przestrzennej, a dokładniej analizy w środowisku 3D. Prowadzi badania nad zastosowaniem danych przestrzennych 3D CityGML w analizach nasłonecznienia na terenach miejskich.

W nagrodzonym projekcie skupia się nad opracowaniem środowiska open source służącego do wykonania analiz nasłonecznienia w pełnym wymiarze trójwymiarowym. Skupia się również nad wydajnymi sposobami pozyskiwania danych trójwymiarowych, oraz ich zapisie w standardzie CityGML. Terenem badawczym objęty jest centrum miasta Krakowa.

Od ponad trzech lat jest członkiem koła naukowego KNGK Geoinformatyka w którym prowadzi warsztaty z grafiki komputerowej 3D, natomiast od dwóch lat jest członkiem Koła Naukowego Doktorantów, oba koła działające przy WGGiIŚ na AGH. Aktywnie uczestniczy w konferencjach krajowych oraz międzynarodowych. W wolnym czasie udaje się na wycieczki górskie, wieczorami lubi czytać dobre książki.

Powrót na górę strony

Daniel Kępski – rocznik 1989, doktorant Interdyscyplinarnych Studiów Polarnych w Instytucie Geofizyki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Absolwent specjalności Klimatologia i Ochrona Atmosfery Wydziału Nauk o Ziemi i Kształtowania Środowiska Uniwersytetu Wrocławskiego. Pasjonat meteorologii, uczestnik XXXVI wyprawy polarnej PAN. Jego zainteresowania naukowe koncentrują się wokół pomiarów rozmieszczenia i cech fizycznych pokrywy śnieżnej obszarów górskich i polarnych.

Celem wyróżnionego projektu jest wykonanie, za pomocą narzędzi GIS, serii map przedstawiających czasowo-przestrzenne rozmieszczenie i podstawowe właściwości pokrywy śnieżnej na południowym Spitsbergenie (wybrzeża fiordu Hornsund) w okresie wiosenno-letnim. W swojej pracy wykorzysta pomiary manualne pokrywy śnieżnej prowadzone przez personel Polskiej Stacji Polarnej Hornsund, zdjęcia poklatkowe z kamer rozmieszczonych w części badanego obszaru oraz udostępniane nieodpłatnie zdjęcia satelitarne południowego Spitsbergenu. Pozwoli to na poznanie roli śniegu w ekosystemie fiordu Hornsund i przyczyni się do zwiększenia świadomości warunków śniegowych osób wybierających się w te rejony.

Powrót na górę strony

Adriana Marcinkowska – rocznik 1988, doktorantka w Zakładzie Geoinformatyki i Teledetekcji Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół zastosowań danych hiperspektralnych do analiz roślinności. W nagrodzonym projekcie skupia się na opracowaniu oraz przetestowaniu algorytmu klasyfikacji wysokorozdzielczych obrazów hiperspektralnych APEX przy użyciu maszyn wektorów nośnych oraz sztucznych sieci neuronowych, jak również na ocenie przydatności tych danych do identyfikacji nieleśnych zbiorowisk roślinnych w obszarach górskich, na przykładzie Karkonoskiego Parku Narodowego.

Od ponad trzech lat jest członkiem Koła Naukowego Geoinformatyki i Teledetekcji Uniwersytetu Warszawskiego, pełniąc funkcje członka Zarządu oraz wiceprezesa, aktywnie uczestniczy w konferencjach naukowych, zarówno krajowych jak i międzynarodowych, angażując się również w ich organizację. Ponadto bierze udział w licznych projektach naukowych, warsztatach, oraz szkołach letnich, jak również przyczynia się do popularyzacji geoinformatyki i teledetekcji. Jest współautorką publikacji naukowych z zakresu teledetekcji środowiska. Dodatkowo interesuje się geodezją i kartografią. Czas wolny poświęca na podróże oraz malarstwo.

Powrót na górę strony

Magda Pluta – rocznik 1988, doktorantka w Katedrze Geodezji Rolnej, Katastru i Fotogrametrii, Wydziału Inżynierii Środowiska i Geodezji Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. Celem projektu jest zwiększenie partycypacji lokalnego społeczeństwa w procesie opracowywania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, poprzez wykorzystanie nowoczesnych technik pozyskiwania, przetwarzania, wizualizacji oraz udostępniania danych. Wykorzystanie tych nowoczesnych technik podniesie jakość danych, czytelność opracowań, zapewni bardziej zrozumiały odbiór planowanych zmian w przestrzeni oraz stworzy możliwość prezentowania kilku koncepcji wraz ze skutkami ich realizacji. W swojej pracy opiera się na danych z lotniczego i naziemnego skaningu laserowego, oprogramowaniu GIS oraz nowoczesnych wizualizacjach 3D. Jest autorem i współautorem wielu publikacji naukowych, a wyniki jej prac prezentowane są na konferencjach krajowych i międzynarodowych.

Mocno angażuje się w życie Uczelni, należy do Koła Naukowego Geodetów, Sekcji Fotogrametrii, w ramach której prowadzi warsztaty dla studentów z przetwarzania danych z naziemnego skaningu laserowego.

Wolny czas spędza w gronie najbliższych, rodziny i przyjaciół, lubi podróżować, skąd czerpie kulinarne inspiracje.

Powrót na górę strony

Anna Wójtowicz-Nowakowska – rocznik 1986, doktorantka w Zakładzie Systemów Informacji Geograficznej, Kartografii i Teledetekcji na Uniwersytecie Jagiellońskim. W centrum jej zainteresowań naukowych znajdują się metody klasyfikacji zobrazowań teledetekcyjnych, w szczególności analiza obiektowa (OBIA, ang. Object Based Image Analysis), która zrewolucjonizowała przetwarzanie materiałów teledetekcyjnych. Oferuje ona efektywną technikę automatycznej klasyfikacji wykonywanej komputerowo, której jakość zbliżona jest do ludzkiej wizualnej interpretacji, lecz w odróżnieniu od niej jest znacznie szybsza, tańsza i łatwiejsza do powielania.

Celem nagrodzonego projektu było opracowanie mechanizmu automatycznego/półautomatycznego pozyskiwania danych wektorowych dotyczących terenów nieprzepuszczalnych, w oparciu o dane teledetekcyjne o wysokiej rozdzielczości przestrzennej. Dotychczas tereny nieprzepuszczalne były wyznaczane najczęściej na podstawie manualnej wektoryzacji, co było zajęciem kosztownym i czasochłonnym.

Powrót na górę strony

Marlena Kycko – rocznik 1988, doktorantka w Katedrze Geoinformatyki i Teledetekcji Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego. Prowadzi badania nad zastosowaniem technik teledetekcyjnych szczególnie technik hiperspektralnych do analizy stanu roślinności wydeptywanej. W badaniach tych skupia się na analizie zakresów widma elektromagnetycznego rejestrującego efekty wydeptywania, a także na analizie kondycji roślin teledetekcyjnymi wskaźnikami roślinnymi bazującymi na charakterystykach spektralnych. Jest autorem i współautorem wielu publikacji naukowych. Działa aktywnie w Kole Naukowym Geoinformatyki i Teledetekcji Uniwersytetu Warszawskiego. Od 2010 roku uczestniczy w Wolontariacie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Czas wolny przeznacza na aktywny wypoczynek w górach.

Celem wyróżnionych badań była analiza kondycji muraw wysokogórskich teledetekcyjnymi wskaźnikami roślinności bazującymi na charakterystykach spektralnych, a także analiza źródeł zmian w odbiciu promieniowania elektromagnetycznego od roślin wydeptanych i referencyjnych. Prowadzone badania pozwolą na opracowanie algorytmu oceny stanu roślinności narażonej na wydeptywanie. Dodatkowo określona zostanie rzeczywista odporność dominujących gatunków muraw wysokogórskich na działalność ruchu turystycznego.

Powrót na górę strony

Łukasz Banaszek, rocznik 1984, doktorant Instytutu Prahistorii, Wydziału Historycznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Zainteresowany wykorzystaniem Systemów Informacji Przestrzennej oraz metod teledetekcyjnych w archeologii. Prowadzi badania nad wybranymi zalesionymi archeologicznymi krajobrazami Pomorza z zastosowaniem lotniczego skanowania laserowego oraz innych metod prospekcji archeologicznej.

Celem realizowanego projektu była identyfikacja, na podstawie danych z lotniczego skanowania laserowego, znajdujących się w lasach Pomorza stanowisk archeologicznych posiadających własną formę terenową (np. kurhanów, grodzisk), które z racji swojego położenia pozostawały poza dotychczasowymi możliwościami prospekcji. Wyniki badań pozwolą na skuteczniejszą ochroną, zarządzanie oraz promocją dziedzictwa archeologicznego Pomorza. Dzięki rozpoznaniu nowych stanowisk archeologicznych na podstawie danych ze skanowania laserowego możliwe będzie objęcie ich ochroną konserwatorską i zatrzymanie procesów destrukcji dziedzictwa np. wskutek prowadzonej intensywnej gospodarki leśnej. Jednocześnie stworzona zostanie przestrzenna baza danych o wszystkich znanych stanowiskach archeologicznych badanych obszarów, która w znaczący sposób pozwoli usprawnić prowadzoną przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków politykę zarządzania dziedzictwem kulturowym.

Powrót na górę strony

Tomasz Berezowski, rocznik 1986, doktorant Zakładu Hydrologii i Zasobów Wodnych w Katedrze Inżynierii Wodnej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Jego zainteresowania naukowe koncentrują się wokół wykorzystania danych pochodzących z teledetekcji satelitarnej w modelach hydrologicznych.

W nagrodzonym projekcie zgłębia możliwości jakie daje innowacyjna metoda zwiększania rozdzielczości spektralnej zdjęć satelitarnych. Metoda ta umożliwia zmianę ogólnodostępnych zdjęć multispektralnych na zdjęcia hiperspektralne, które pozwalają uzyskać dokładniejsze informacje o środowisku. Wspomniane zdjęcia posłużą do wyznaczenia parametrów środowiska, których potencjał zostanie przetestowany w modelu hydrologicznym. Rezultatem projektu będzie dokonanie oceny, czy metoda zwiększania rozdzielczości spektralnej ma praktyczne zastosowanie. Jeżeli projekt to potwierdzi, naukowcy i inne grupy docelowe otrzymają narzędzie pozwalające uzyskać znacznie więcej danych ze zdjęć satelitarnych niż było to możliwe do tej pory, za pomocą standardowych metod. W przyszłości umożliwi to lepsze i dokładniejsze rozpoznanie procesów zachodzących w środowisku oraz ocenę jego stanu.

Powrót na górę strony

Joanna Gudowicz, rocznik 1983, doktorantka Pracowni Analiz Geoinformacyjnych Instytutu Geoekologii i Geoinformacji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Główny nurt badań prowadzonych przez doktorantkę dotyczy zastosowania systemów informacji geograficznej i numerycznych modeli hydrologicznych do symulacji obiegu wody i stowarzyszonych z nią substancji w warunkach zlewni młodoglacjalnej. Podejmuje także badania z zakresu wykorzystania metod i technik geoinformacyjnych w analizie denudacji antropogenicznej na szlakach turystycznych w obszarach górskich. Współuczestniczy w ogólnopolskim programie Zintegrowanego Monitoringu Środowiska Przyrodniczego, wykonując mapy pokrycia i użytkowania terenu w oparciu o wysokorozdzielcze obrazy satelitarne. Szczególnie angażuje się w działalność dydaktyczną związaną z GIS, prowadząc zajęcia dla studentów polskich i zagranicznych, doktorantów i pracowników Wydziału Nauk Geograficznych i Geologicznych UAM oraz podczas corocznych Warsztatów Geograficznych Komitetu Nauk Geograficznych PAN, poświęconych tematyce geoinformacyjnej. Czas wolny przeznacza na turystykę pieszą i rowerową.

Powrót na górę strony

Piotr Tompalski, rocznik 1983, doktorant Laboratorium GIS i Teledetekcji w Katedrze Ekologii Lasu Wydziału Leśnego Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. Prowadzi badania nad zastosowaniem nowoczesnych technologii pozyskiwania danych przestrzennych w leśnictwie, ochronie przyrody oraz rekultywacji. W badaniach tych skupia się w szczególności na wykorzystaniu lotniczego i naziemnego skaningu laserowego w celu określania wybranych cech taksacyjnych drzew, drzewostanów oraz roślinność wysokiej terenów miejskich, a także opracowania nowych wskaźników opisujących strukturę roślinności oraz sposobu wypełnienia przez nią przestrzeni. Jest autorem i współautorem wielu publikacji naukowych, w tym publikacji o zasięgu międzynarodowym. Udziela się również w Sekcji Geomatyki Koła Naukowego Leśników, przekazując wiedzę z zakresu Systemów Informacji Przestrzennej, swoim młodszym koleżankom i kolegom, studentom Wydziału Leśnego. Czas wolny poświęca fotografii i turystyce górskiej.

Powrót na górę strony

Michał Posyniak, rocznik 1982, doktorant Instytutu Geofizyki, Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Jego zainteresowania naukowe koncentrują się wokół wykorzystania metod teledetekcyjnych w badaniach atmosfery: rozwijaniu optycznych technik teledetekcji atmosfery, konstruowaniu aparatury lidarowej, badaniach aerozoli atmosferycznych, porównywaniu pomiarów naziemnych z satelitarnymi. Brał udział m.in. w eksperymentach MACRON 2007 (Martime Aerosol, Cloud and radiation Observation In Nowary), SAWA (SAharan Dust over WArsaw) oraz antarktycznej części Polish Arctic/Antarctic Expedition 2005-2007. Jest autorem i współautorem wielu publikacji naukowych, w tym kilku o zasięgu międzynarodowym. Pasjonują go obszary polarne.

Powrót na górę strony

Stanisława Porzycka, rocznik 1982, doktorantka Katedry Geoinformatyki i Informatyki Stosowanej, Wydziału Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W swoich badaniach podejmuje tematykę interpretacji interferometrycznych danych radarowych technikami PSInSAR pod kątem analizy deformacji terenu – dzięki jej badaniom udaje się m.in. wyznaczać wieloletnie trendy osiadania terenów w obszarach górniczych Wyżyny Śląskiej. Uczestniczyła w szeregu warsztatów poświęconych analizie gostatystycznej i modelowaniu środowiska przyrodniczego. Jest autorką i współautorką sporej liczby publikacji naukowych, w tym kilku o zasięgu międzynarodowym. Swą uwagę kieruje również na zagadnienia psychologii i filozofii.

Powrót na górę strony

Zobacz nasze programy stypendialne

Programy stypendialne